زنان ورزشکار ایرانی با مدالهایی که در میادین بزرگ همچون مسابقات جهانی و المپیک کسب کرده‌اند، دیگر چهره‌هایی ناشناخته در بین مردم، رسانه‌ها و جوامع بین‌المللی نیستند. کیمیا علیزاده، الهه منصوریان، زهرا نعمتی و حمیده عباسعلی از جمله این ستاره‌ها هستند که از چهره‌های معتبر ورزش ایران محسوب می‌شوند.

کیمیا علیزاده

کیمیا علیزاده یکی از شناخته شده‌ترین ورزشکاران حال حاضر ایران است با شش مدال تاریخی که در بین آنها برنز المپیک ۲۰۱۶ ریو بیش از همه در حافظه ورزشی ایران می‌درخشد. کیمیای ۲۰ ساله وقتی به برنز المپیک رسید هنوز ۱۹ سال هم نداشت به همین دلیل او را جوان‌ترین مدال آور تاریخ المپیک ایران می‌شناسند.

او در کرج به دنیا آمده است و تنها یک برادر کوچک‌تر از خود دارد. کیمیا در دوران کودکی آنقدرها آرزوی قهرمانی در سر نداشت و بیشتر عاشق فضا و نجوم بود. شاید اگر در هشت سالگی برای تفریح تصمیم نمی‌گرفت به سالن تکواندو کنار خانه‌شان برود، حالا به شکل دیگری با دنیای ستاره ها در ارتباط بود. اما کیمیا وقتی در ۱۶سالگی برای اولین بار به اردوی تیم ملی بزرگسالان راه یافت، تصمیم گرفت ستاره تکواندو ایران شود. او پیش از آن در مسابقات جهانی و المپیک نوجوانان، برنز و طلا گرفته بود و مربیانش بخوبی می‌دانستند کیمیا، پدیده جدید تکواندو زنان ایران است.

کیمیا حتی به عنوان کوچک‌ترین عضو، کاروان ایران را در بازی های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون همراهی کرد، ولی مسوولان برگزاری مسابقات اجازه ندادند روی تاتامی برود چون هنوز هفده سال هم نداشت. هر چند بازی های اینچئون خاطره تلخی برای کیمیا بود اما او مدتی بعد، برای اولین بار در مسابقات جهانی ۲۰۱۵ در رده بزرگسالان مبارزه کرد و به مدال برنز رسید. برنزی که اولین مدال تکواندو زنان ایران در مسابقات جهانی هم محسوب می‌شود.

چندی بعد اسمش برای نخستین بار در سطح جهانی شنیده شد، در مسابقات جایزه بزرگ ۲۰۱۵ روسیه. او در فینال با ضربه طلایی جید جونز قهرمان المپیک لندن را شکست داد و قهرمان شد.

مدال‌آوری دختر تکواندو ایران به اینجا ختم نشد، درمسابقات قاره آسیا سهمیه المپیک ۲۰۱۶ ریو را با مدال طلای وزن ۵۷- کیلوگرم بدست آورد و مدال برنزی که در المپیک ۲۰۱۶ به گردن آویخت؛ اولین مدال تاریخی ورزش زنان ایران در المپیک.

شاید ندانید که کیمیای تکواندو در دوران نوجوانی به دلیل فشار تمرینات می‌خواسته این ورزش را کنار بگذرد و این مهرو کمرانی مربی‌اش بوده که او را از این کار منصرف کرده است. در واقع رابطه عمیقی بین کیمیا و مربی‌اش وجود دارد که به سال‌ها قبل یعنی هشت سالگی کیمیا برمی‌گردد، وقتی کیمیا در کنار کمرانی تکواندو خود را آغاز کرد.

روزهای پرمدال کیمیا آنقدر هم بدون درد نگذشته است. کیمیا معمولا با آسیب دیدگی به میدان مسابقات رفته و طبق گفته مربی‌اش این آسیب دیدگی ها "به خاطر اردوهای طولانی مدت و تمرینات نادرست، یکنواخت و پرفشار" اردوی تیم ملی بزرگسالان بوده است. کیمیا به دلیل این آسیب دیدگی‌ها، پای راستش را پس از بازگشت از المپیک ریو به تیغ جراحی سپرد و پس از پشت سر گذاشتن دوران نقاهت باردیگر در مسابقات جهانی ۲۰۱۶ مبارزه کرد و نقره گرفت.

مدال نقره کیمیا در این مسابقات هر چند یک مدال تاریخی دیگر برای ایران بود اما مجریان تلویزیون در حین گزارش از عملکرد او در فینال انتقاد کردند و درمقابل، عکس‌هایی از پاهای کیمیا منتشر شد که نشان می‌داد او با آسیب دیدگی در فینال مبارزه کرده است. علیزاده پس از بازگشت به ایران حدود سه هفته در بیمارستان بستری شد و حتی تولد ۲۰ سالگی را برروی تخت بیمارستان جشن گرفت. شایعه ابتلای او به سندرم "گیلن باره" (بیماری عصبی و عضلانی که باعث فلج موقت می‌شود) و آسیب دیدگی پای چپش باعث نگرانی بسیاری شد تا جایی که حرف خداحافظی او از ورزش حرفه‌ایی هم شنیده شد. پس از جراحی پا او اعلام کرد که "عجله‌ایی برای بازگشت به میادین ورزشی ندارد" ولی حرفی از خداحافظی نزد.

کیمیا حالا در دوران نقاهت به سر می‌برد و قرار است پس از یکسال استراحت خود را برای بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ اندونزی آماده کند. کیمیا در این روزها به جای تکواندو در حال یادگیری کاریکارتور است و هر از چند گاهی کارهای خود را در اینستاگرام برای بیش از دویست هزار مخاطبش به اشتراک می‌گذارد.

الهه منصوریان

حکایت خواهران منصوریان در ورزش ایران از هم جدا نشدنی است. شهربانو، الهه و سهیلا گرچه سالهاست در میدان مبارزه قهرمان هستند اما وقتی در یک برنامه تلویزیونی پرده از زندگی خصوصی‌شان برداشتند و از مشکلات دوران کودکی و حتی بزرگسالی در غیاب پدرشان در سمیرم اصفهان سخن گفتند، بیش از هر زمان دیگری در چشم مردم قهرمان شدند.

خواهران منصوریان با مستند صفر تا سکو "سحر مصیبی" بر پرده سینما آمدند و بار دیگر مورد استقبال قرار گرفتند. این فیلم در سال ۸۵ بهترین فیلم جشنواره حقیقت شد و در جشنواره فجر هم به نمایش گذاشته شد.

در این بین برخلاف سال‌های پیش که شهربانو منصوریان بیشتر مورد توجه رسانه‌ها بود، حالا کوچک‌ترین دختر خانواده یعنی الهه در کانون توجه قرار دارد. الهه ، امسال به همراه خواهرش سهیلا، به تیم "چانگ چون" چین پیوست و در وزن منهای ۵۷ کیلوگرم با شکست حریف چینی خود قهرمان ووشو حرفه‌ایی چین شد.

او که به دلیل شرایط سخت خانواده و نبودن پدرش مجبور شده بود در کودکی برای کار کردن به خانه‌ایی در شیراز برود، حالا یکی از پرافتخارترین ورزشکاران زن ایران است. الهه به جزء نقره و برنز جهانی، دو عنوان قهرمانی جهان را در سال های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۷ کسب کرده است. مدال طلای جام جهانی سانشو۲۰۱۰، مدال نقره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ و برنز بازی های آسیایی ۲۰۱۴ از دیگر افتخارات این ووشوکار ۲۶ ساله است.

ووشوکار جوان ایران حالا در کلکسیون افتخاراتش تنها مدال المپیک را کم دارد. اگر ووشو المپیکی شود، قهرمانی کار چندان سختی برای الهه نیست.

زهرا نعمتی

اولین مدال ورزش زنان ایران در پارالمپیک با طلای زهرا نعمتی ، در بازی‌های ۲۰۱۲ لندن رقم خورد. او چهارسال بعد به عنوان پرچمدار کاروان ایران اولین ورزشکار با معلولیت جسمی بود که در المپیک ۲۰۱۶ ریو حضور داشت. هر چند این کماندار در میدان المپیک نتوانست نتیجه بگیرد اما در پارالمپیک ریو باز هم مدال طلا گرفت.

زهرا نعمتی که در کرمان به دنیا آمده است ورزش خود را از ۱۲ سالگی با تکواندو شروع کرد و به تیم ملی راه یافت اما در سال ۱۳۸۳ پس از تصادف به اجبار ویلچرنشین شد و از ورزش دوری کرد. او سپس به تیروکمان روی آورد و تنها شش ماه بعد با قهرمانی در کشور به تیم ملی راه یافت. زهرا در تیم ملی تیروکمان ایران با کسانی هم تیمی بود که هیچ گونه معلولیت جسمی نداشتند. او دوسال در اردوی تیم ملی بزرگسالان تیر زد تا این که به تیم ملی پارالمپیک دعوت شد و این آغاز مسیر قهرمانی‌های او بود.

اولین حضور نعمتی در مسابقات بین‌المللی همراه با مدال طلا و جابه جایی رکورد معلولان ایران در مسابقات جهانی چک ۲۰۱۰ بود. او پس از آن در میادین مختلف بارها رکورد ایران را در تیروکمان معلولان جابه جا کرد و مدال گرفت. با این حال نباید از درخشش نعمتی در پارالمپیک لندن گذشت. میدانی که اولین مدال ورزش زنان ایران را در پارالمپیک به همراه داشت و همزمان خبر ازدواجش در لندن با هم تیمی خود "رهام شهابی پور" در سطر اخبار قرار گرفت.

زهرا نعمتی هر چند ارتباط گرمی با رسانه‌ها دارد اما پس از ازدواج خبر چندانی از زندگی خصوصی‌اش منتشرنشد تا این که موضوع ممنوع الخروج شدن او از سوی همسرش آن هم رسانه‌ایی شد که خبری حیرت‌انگیز بود.

ممنوع الخروجی زهرا نعمتی و پیش از آن نیلوفر اردلان از سوی همسرانشان باعث شد که بحث دادن حق خروج از کشور به زنان بار دیگر مورد توجه جامعه و رسانه‌ها قرار گیرد تا جایی که پروانه سلحشوری، رییس فراکسیون زنان مجلس اعلام کرد: "طرح تسهیل خروج زنان از کشور با قید دوفوریت تقدیم هیات رییسه مجلس شده است." موضوعی که تنها به دادن حق خروج از کشور به ورزشکاران زن اختصاص دارد و البته هنوز تکلیف این طرح روشن نشده است.

هر چند ممنوع الخروجی زهرا از سوی همسرش خبری پر سر و صدا بود اما او تنها سکوت کرد و پس از آن با "گذرنامه ویژه خدمت" که کمیته ملی المپیک در اختیارش قرار داده بود، به مسابقات جهانی تیروکمان چین رفت. مسابقاتی که نتیجه‌اش یک مدال طلای دیگر برای ایران بود.

حمیده عباسعلی

بعید است اسمی از ورزش کاراته بیاید و حرفی از حمیده عباسعلی نباشد. کاراته کار ۲۸ ساله‌ایی که اخیرا بدون شکست و تنها با رای داوران نایب قهرمان بازی‌های جهانی ۲۰۱۷ لهستان شد.

حمیده در کودکی علاقه‌ایی به کاراته نداشت و تنها به اصرار مادرش به همراه خواهر بزرگتر خود در باشگاه نزدیک خانه‌شان در شهر ری ثبت نام کرد. سال‌ها بعد آنقدر به این رشته علاقمند شد که برای ادامه مسیر ورزشی‌اش، کاراته را به بسکتبال ترجیح داد و سال‌ها بعد در مسابقات جهانی ۲۰۱۴ آلمان، با کسب مدال نقره، اولین مدال جهانی کاراته زنان را برای ایران به ارمغان آورد.

عباسعلی از سال ۲۰۱۱ تاکنون، ۴ مدال طلا، یک نقره و دو برنز قهرمانی آسیا را در کارنامه دارد و با درخشش در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون مدال طلای این بازی‌ها را بدست آورده است، مسابقاتی که برای اولین بار به صورت زنده از تلویزیون ایران پخش شد.

حمیده اولین لژیونر کاراته‌کار زن ایرانی است و در تیم های "الیرموک" کویت و "الهلال" امارات حضور داشته است. او طلای مسابقات باشگاهی آسیا را با تیم کویتی در سال ۲۰۱۴ بدست آورده است.

بازی های آسیایی ۲۰۱۸ اندونزی و المپیک ۲۰۲۰ اهداف اصلی چهره‌ترین کاراته کار زن این روزهای ایران محسوب می‌شود.